WEEK 2

V
l
a
a
m
s
e

s
t
r
a
a
t

L
u
i
f
e
l

IDEE LUIFEL:

Wat als we vanuit noodzaak een extra gelaagdheid kunnen toevoegen aan de woning in El Kab?
Door middel van een kleine ingreep, namelijk het plaatsen van een dak boven de keuken, ontstaat er een extra dimensie in/rond de woning. Het dak is groter dan de oppervlakte van de keuken waardoor het deels overkraagt en plaats maakt voor een nieuwe ‘ruimte’, namelijk de ruimte onder de luifel. Deze ruimte bevindt zich buiten de woning, een bewuste keuze om zo de Nubische vrouw haar privacy te gunnen en niet binnen te breken in haar leefwereld. De muur van de keuken als fysieke grens, maar als denkbeeldige verbinding tussen verschillende groepen.
We denken aan een scenario waarbij westerlingen een korte rustpauze houden en plaatsnemen onder de luifel. Door de taalbarrière verloopt communiceren met de andere cultuur moeizaam. Wat als we communiceren door middel van eten, in plaats van woorden?
De Nubische vrouw maakt een gerecht in haar keuken en kan die, via een opening in de muur (die zij zelf opent of sluit) aanbieden aan degenen die zich bevinden onder de luifel, al dan niet tegen betaling. De ‘bezoekers’ kunnen op deze manier letterlijk van een andere cultuur proeven, zonder de grenzen van de nubische vrouw voorbij te gaan.
Maar deze luifel kan meer zijn dan enkel een plek om te eten. Het kan een plek zijn voor het (hopelijk) heroplevende dorp. Een plek voor de vrouwen, kinderen,..
Onder de luifel ontstaat een genereuze ruimte die voor verschillende doeleinden kan dienen, met samenkomen en samenbrengen als hoofddoel.

Om het vraagstuk rond de Vlaamse site te beantwoorden is het belangrijk eerst te onderzoeken wat Vlaams dan exact betekent, voor ons. 

Vlaanderen staat gekend als 'lelijk' en eclectisch. We zijn zelf individueel gaan wandelen en gevels, die ons aanspraken, gaan registreren. 
Zo komen we tot deze collage van de 'Vlaamse straat' waarin de diversiteit van de woningen in Vlaanderen duidelijk zichtbaar wordt. We kunnen op dit geheel van gevels geen specifieke tijdsperiode of bouwperiode plakken.

M
o
o
n
s
h
o
t

IDEE VERBEELDINGSRUIMTE:

Vanuit het idee van Japanse tuinen ontwerpen we een ruimte waarin verplaatsbare wanden, afhankelijk van de gewenste functie, verplaatst kunnen worden. Het bewegen van de wanden laat een spoor na op de vloer van zand, net zoals een hark zorgt voor een tekening in de Japanse rotstuinen. 
Vaak zijn Japanse tuinen zo ingericht dat ze moeten worden bekeken vanuit een enkele positie, deze positie zou zich net buiten de ruimte bevinden en gecapteerd worden door de ronde opening in de ruimte. 

Met deze (mislukte) poging voor een moonshot rond de verbeeldingsruimte proberen we aan te tonen hoe de wand een spoor nalaat en er voor zorgt dat de gehele ruimte voortdurend in beweging is. 

De Stinkende Ezel
1928

Vanuit Dali zijn schilderijen hebben we gezocht naar een vormentaal voor de verbeeldingsruimte. We kozen werken die ons vormelijk aanspraken.

Het organische en bewegelijke dat terug te vinden is in de schilderijen zien we ook terugkomen in onze inspiratie van de Japanse tuinen.

V
e
r
b
e
e
l
d
i
n
g

De grote Masturbator
1929

Het raadsel van het verlangen - Mijn moeder, mijn moeder, mijn moeder
1929